Na een hobbelige, avontuurlijke treinreis, met twee super grappige nederlandse mannen (ja, we zaten alweer in de trein met nederlanders), een stelletje, schattig!, zijn we in Krakow (Zuid-Polen) aangekomen. Helaas hebben we onderweg niet zo veel gezien (het was nacht.....) maar we hebben wel redelijk kunnen slapen. Er zaten ook nog twee andere mensen in onze coupe, maar het was onduidelijk waar die vandaan kwamen. De man van dat stel was net een aap, Suuz had bijna zijn zweetvoeten in haar gezicht zitten.

Maar voordat we veilig in de trein zaten moest er eerst nog een avontuur plaats vinden vonden we zelf. We hadden gisteravond afgesproken om met een meisje uit Argentinie, Cecilia, te gaan eten en aangezien wij onze backpacks al mee moesten sjouwen namen we de metro.. De andere dagen hadden we zonder kaartje gereist en dat ging eigenlijk heeeeel makkelijk, maar gister was dat niet het geval. We gingen met de roltrap naar beneden en we konden ook niet meer terug omhoog, het was een val, voor ons stond een Tsjech die onze kaartjes wou zien.. Oopsie.. Eerst dreigde hij met een boete van 700 Tjechische kronen p.p, daarna wilde hij onze paspoorten zien en zei hij dat hij de ambassade zou bellen. Uiteindelijk ging hij ermee akkoord dat we 700 czk met ons drieeen zouden betalen. Hij zou ons ook wel even laten zien hoe en waar we kaartjes konden kopen (we hadden namelijk heel onschuldig vermeld dat we niet wisten waar dat moest...).

Uiteindelijk hebben we netjes een kaartje gekocht, en gingen we met de metro en ons hart in onze keel richting het restaurant. Hier hadden we de avond ervoor ook gegeten, en het was goed bevallen; lekker en goedkoop! Het is een schattig restaurantje in een steegje, waar vooral studenten en locals komen (tip uit lonely planet). We aten zo goedkoop mogelijk en besloten om ook het eten van Cecilia te betalen, omdat ze erg geschrokken was.

We gaan nog wat verder terug in de tijd, naar de dag ervoor...

Die dag hebben we een free tour gedaan door de stad met een grappige guide. Filip, de guide, vertelt ons heel enthousiast van alles over de stad. We begonnen op Old Town Square (met de astronomische klok) en doet daar een imitatie van de klok. Vandaar uit gaan we verder de stad in langs een theater waar een muziekstuk van Mozart in 1800 nog wat in premiere ging. We lopen langs nog wat kerken en bezienswaardigheden en uiteindelijk komen we in de Joodse buurt terecht, Josevof. Daar staan allemaal oude synagogen en er is ook een joods kerkhof. Vroeger was deze buurt de armste wijk in Praag, maar het is nu een van de rijkste en het ironische is dat er nu ook veel dikke duitse auto's staan.

Na 3 uur door de stad rond te hebben gelopen waren we wel een beetje kapot, maar we besloten ons nog niet te laten kennen. We zijn nog naar Charles Bridge en Prague Castle geweest. De brug is vooral heel mooi omdat hij er nog heel middeleeuws uitziet. Op de brug zijn allemaal kraampjes met souvenirs en er staan ook 2 bandjes muziek te maken, best een gezellige brug dus. Als we bij het kasteel aankomen hebben we een heel mooi uitzicht over de stad. Ook vindt net de wisseling van de wacht plaats en dit gebeurt allemaal heel officieel. Het was wel leuk om te zien. Toen hebben we nog een beetje in het kasteel rondgelopen, maar zonder kaartje mocht je bepaalde kamers niet in. In het meeste hingen toch alleen maar schilderijen en je moest er 10 euro voor betalen. Als we naar buiten lopen zien we een wijngaard en daar gaan we even chill van het uitzicht genieten met 'Houdini' van Foster the People en een vers, Tjechisch rond kokerbroodje. Daarna zijn we gaan eten bij het restaurant waar we gisteren (zie hierboven) ook hebben gegessen, yum yum yum (BIER VOOR 80 CENT!).

Na het eten gaan we terug naar het hostel. In onze kamer zijn er twee nieuwe bewoonster bijgekomen; een oudere Amerikaanse vrouw en een vrouw uit Ierland. Ook zij zijn op doorreis. We maken een praatje met ze en pakken dan vast onze tas in omdat we die dag erop al om 10.00 moeten uitchecken.

Maar uiteraard konden we Praag de volgende dag niet verlaten zonder de grootste disco van Centraal - Europa te hebben gezien... De buitenkant ziet er een beetje shabby uit en ook van binnen is het niet wat je verwacht, maar het was wel super leuk. De club heeft 5 verdiepingen met verschillende soorten muziek, waarvan we wel 1 verdieping gezien hebben, de onderste. Het valt op dat de Tjechische meisjes (het konden ook Engelsen zijn) wat uitdagender (zacht uitgedrukt....) gekleed zijn dan wij. Op een gegeven moment zien we een jongen in een Ajax-shirt, en we vragen hem waar hij vandaan komt. Hij blijkt uit Brazilie te komen en is in Amsterdam geweest. Hij is super knap (!!!!!). We weten wel ongeveer hoe hij heet, Uhra/Oehra, maar niet precies hoe je het schrijft. Hij heeft ook zijn broertje meegenomen, Pedro. Daarna kwamen we ook nog Nederlandse jongens tegen die toch een stuk minder knap waren, hihi, en ook veel jonger leken dan ze eigenlijk waren, maarja kunnen ze ook niks aan doen he :P Uiteindelijk waren we om 05.00 op onze kamer nadat we lekker een magnum hadden gegeten, jammie!

De laatste dag in Praag zijn we nog naar The Dancing House geweest wat een heel apart gebouw is. Ook zijn we nog langs de Lennon Wall gegaan en hebben we onze tag weer achter gelaten. Daarvoor hebben we nog over Little Quarter gelopen waar een schattig klein marktje aan de gang was. Toen we terug liepen waren we onderhand echt helemaal gesloopt, maar we wouden graag de klok nog in actie zien hoewel we wisten dat het een teleurstelling zou zijn. Toen we op Old Town Square aankwamen was er net een soort van middeleeuws mini schouwspel aan de gang. Er stonden verschillende kraampjes en er was een optreden van mannen die met vuur aan het jongleren waren, was wel leuk om even naar te kijken..

Maar toen! De klok sloeg 17.00 en ja hoor de klok liet zijn wonderbaarlijke kunsten zien.. Er kwamen wat apostelen voorbij en er bewogen wat figuurtjes, samenvattend dus niet echt heel spectaculair, maar gelukkig speelde er op het einde nog iemand een stukje trompet. Waarschijnlijk vonden de mensen dit in de 14de eeuw wel een verbazingwekkend iets..

En nu zijn we in Krakow en we hopen dat het weer nog een beetje mee gaat zitten, momenteel is het een beetje grauw.

Knuffeltjes Suuz en Nienke